Saksağan yavrusu haşarıdır.Yuvada akıllı uslu oturamaz.Biraz serpilince yuvadan düşer.
Kanat telekleri gelişmemiş,kuyruk tüyleri uçuş, özellikle iniş dengesini sağlayacak kadar uzamamıştır.Yavru bunu bilip yuvada dursa iyidir de yapamaz. Ana baba saksağanlar ise yavrularının aklını başına toplamasına ve uçmasına zaman olduğunu ama onun nasıl olsa yuvadan düşeceğini bilirler.
Aslında doğada insandan başka düşmanın olmayan saksağan yavrularının yuvada kalmasını gerektirecek tek bir neden vardır mahallenin kulağı kesik kedileri!
Bu yüzden ,yavrunun yuvadan düşmesi yaklaşınca ,saksağanlar yere inip o civarda ne kadar kedi varsa başına üşüşürler.Bir yandan karık sesleri ile çığrışırken bir yandan da işi,kedileri gagalamaya kadar vardırırlar.
Ne denli kulağı kesik olsalarda ,kedilerin siniri bozulur bu tantanadan.Saldırgan saksağanlar karşısında pısarlar.Renk ayırt edemezler ama kendilerine yaşamı zehir eden saksağanın ,grinin tonları olarak gördükleri ,siyah beyaz renklerini unutmazlar.
Ve yuvadan düşen yavru saksağan uçacak hale gelinceye kadar ,kedilerin endişeli bakışları arasında ,'Buraların efendisi benim!' dercesine dolanır.
Bugünlerde kedilere musallat olan saksağan görürseniz ,bilin ki yuvadan düşecektir.Saksağanlar önlem alıyor.
